ΣΚΛΗΡΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η σκληροθεραπεία αποτελεί την κύρια θεραπευτική μέθοδο για την αντιμετώπιση των ευρυαγγειών. Είναι επιστημονικά αποδεκτή και καθιερωμένη σε διεθνές επίπεδο, ενώ είναι σαφώς πιο αποτελεσματική και με ελάχιστες επιπλοκές, όταν υπάρχει εμπειρία και προσοχή. 

Πραγματοποιείται με την έγχυση ειδικών σκληρυντικών ουσιών στις ευρυαγγείες, στις φλεβεκτασίες και στους μικρούς κιρσούς, οι οποίες προκαλούν έναν ερεθισμό (άσηπτη φλεγμονή) του εσωτερικού χιτώνα, που βρίσκεται στον αυλό του αγγείου, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη ινώδους ιστού και τελικά την εξαφάνιση του στοχευμένου παθολογικού αγγείου.

Η πιο συχνή ουσία που χρησιμοποιείται είναι η πολυδοκανόλη (Aethoxysklerol) σε πυκνότητες από 0,25% έως 3%, ανάλογα με το μέγεθος του αγγείου. Έχει τα πιο καλά αποτελέσματα και τις λιγότερες επιπλοκές. Άλλες σκληρυντικές ουσίες είναι: υπέρτονο χλωριούχο Na, μη υπέρτονα ιόντα ιωδίου, χλωριούχος γλυκερίνη, Sodium tetradecyl sulphate.

Μικροσκληροθεραπεία

Αποτελεί μία πιο εξειδικευμένη μέθοδο και εφαρμόζεται στις πολύ λεπτές ευρυαγγείες, στις αραχνοειδείς ή νηματοειδείς ευρυαγγείες.